سوربیتول

سوربیتول نوعی کربوهیدرات است که در دسته ای از الکل های قندی به نام پلیول ها قرار می گیرد. در برخی از میوه ها یافت می شود و همچنین به صورت تجاری برای حفظ رطوبت و افزودن شیرینی تولید می شود.

سوربیتول با اسامی D-sorbitol، 50-70-4، E420 و D-glucitol نیز نامیده می شود

این ترکیب محلول در آب به طور طبیعی در برخی میوه ها از جمله سیب، زردآلو، خرما، توت، هلو، آلو و انجیر یافت می شود. همچنین به صورت تجاری از شربت ذرت تولید شده و برای استفاده در غذاهای بسته بندی شده، نوشیدنی ها و داروها استفاده می شود.

از نظر تجاری، سوربیتول برای حفظ رطوبت، افزودن شیرینی، و ایجاد بافت به محصولات، و همچنین به طور بالقوه برای سلامت گوارش و دهان استفاده می شود.

مزایا و موارد مصرف

اول اینکه الکل های قند اغلب در غذاها و نوشیدنی ها به جای شکر سنتی استفاده می شود تا محتوای کالری آنها کاهش یابد. سوربیتول حاوی تقریباً دو سوم کالری قند است و حدود 60 درصد شیرینی را فراهم می کند.

همچنین به طور کامل در روده کوچک شما هضم نمی شود. آنچه از این ترکیب باقی می‌ماند از آنجا به روده بزرگ می‌رود و در عوض تخمیر می‌شود یا توسط باکتری‌ها تجزیه می‌شود و در نتیجه کالری کمتری جذب می‌شود

دوم، این شیرین کننده اغلب به غذاهایی که برای افراد مبتلا به دیابت به بازار عرضه می شود، اضافه می شود. این به این دلیل است که در مقایسه با غذاهایی که با شیرین کننده های سنتی مانند شکر تهیه می شوند، هنگام مصرف تأثیر بسیار کمی بر سطح قند خون دارد.

سوم، بر خلاف شکر، الکل های قند مانند سوربیتول در ایجاد حفره ها نقشی ندارند. این یکی از دلایلی است که آنها اغلب برای شیرین کردن آدامس‌های بدون قند و داروهای مایع استفاده می‌شوند.

در واقع، سازمان غذا و دارو (FDA) تشخیص داده است که الکل های قندی مانند سوربیتول ممکن است برای سلامت دهان مفید باشد. تحقیقات نشان می‌دهد سوربیتول احتمالا خطر پوسیدگی را نسبت به قند کاهش دهد، اگرچه نه به اندازه سایر الکل‌های قندی .

در نهایت، به تنهایی به عنوان یک ملین برای مبارزه با یبوست استفاده می شود. هیپراسموتیک است، به این معنی که آب را از بافت های اطراف به روده بزرگ می کشد تا حرکات روده را تقویت کند.